องค์การบริหารส่วนตำบลหนองปากโลง อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม

Jan

Feb

Mar

Apr

2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
2015
2014

2025
2026
2027
2028
2029
2030
2031
2032
2033
2034

May - 2024

<==แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับ องค์การบริหารส่วนตำบลหนองปากโลง==>

ความคิดเห็นเกี่ยวกับกระทู้นี้

ประวัติอบต.หนองปากโง

ประวัติตำบลหนองปากโลง

�

�� ทำไมเราจึงทราบเรื่องนี้� คือข้าพเจ้ามาอยู่ที่ตำบลหนองปากโลง� ตั้งแต่ปี พ.ศ.2502 มาอยู่ได้ประมาณ 4-5 ปี ก็มีอาจารย์คนหนึ่งมาจากวิทยาลัยครูนครปฐม (ปัจจุบัน เป็นมหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม)

มาถามว่าที่บ้านหลังนี้� มีผู้สูงอายุอยู่ไหม� ข้าพเจ้าตอบว่ามี� และได้ถามถึงประวัติตำบลหนองปากโลง� ข้าพเจ้าก็ตอบว่าไม่ทราบ� ต่อมาคุณย่าชะอุ่มกลับมา� จึงได้ไต่ถามท่าน� ท่านก็ไม่ทราบเช่นเดียวกัน� และเมื่อข้าพเจ้าได้พบผู้สูงอายุในตำบลหนองปากโลงที่ไหน� ข้าพเจ้าก็จะถามเรื่องประวัติตำบลหนองปากโลงแทบทุกคนที่ได้พบ� แต่ทุกท่านก็ไม่มีใครทราบเลย

�� ช่วงนั้นคนที่เกิดในรัชกาลที่ 5� ยังมีอยู่หลายคน ไปมาที่บ้านที่อาศัยอยู่ในปัจจุบันนี้� ต่อมาประมาณ พ.ศ2520 ข้าพเจ้ามีลูกชายคนหนึ่งได้ไปเรียนที่โรงเรียนพระปฐมวิทยาลัย� วันหนึ่งคุณครูประจำชั้นได้ให้นักเรียนที่เรียนอยู่เรียงความเรื่องประวัติและชื่อตำบลของตนเองที่อยู่� ว่ามีประวัติความเป็นมาอย่างไร

ให้นักเรียนเขียนเป็นการบ้านในวันเสาร์อาทิตย์� ลูกก็มาปรึกษาพ่อแม่� ว่า� จะถามใครดี� ในเมื่อผู้สูงอายุที่รู้จัก

แม่ก็เคยถามทุกคนแล้ว ในตอนนั้นก็นึกขึ้นได้ว่ายังมีคุณย่าบุญธรรมอยู่คนหนึ่ง� ท่านยังมีแม่อายุถึงร้อยปีประมาณหรือร้อยเศษ สมัยก่อนนั้นบ้านเรายังไม่มีถนนหนทาง� มีแต่ทางเกวียนให้ขี่รถจักรยานไปมาได้ก็ขี่รถจักรยานพาลูกไปหาคุณเสด็จย่าบุญธรรมที่เราเคารพนับถือท่าน� ซึ่งท่านก็คิดอยู่นาน� ความจริงท่านเป็นคนชาวตำบลสนามจันทร์� แต่ฤดูฝนจะมาหาหน่อไม้ที่ตำบลหนองปากโลงเป็นประจำ� ตำบลหนองปากโลง

สมัยก่อนนั้นมีดงไผ่ป่าขึ้นอยู่ริมทางเป็นจำนวนมาก� และตอนสมัยที่ท่านเป็นเด็กท่านก็มักจะไปดูละครที่โรงโขนเป็นประจำ� ในสมัยรัชกาลที่ 6

�� ส่วนประวัติตำบลหนองปากโลงนั้น� คุณตาของท่านได้เล่าให้ฟังอีกที ว่าดังนี้� ประวัติตำบลหนองปากโลง� เดิมมีว่าดังนี้� ตั้งแต่ประวัติดั้งเดิม� มนุษย์ได้มาตั้งกองทัพพักอยู่ที่หนองพักโลง� และได้มาปลูกบ้าน� ระเบียบบ้านจีน� คนแต่ก่อนไม่เรียกบ้านว่า� “บ้าน”�� แต่จะเรียกบ้านว่า� “โลง”� จนป่านนี้ก็ลืมความหมายเก่า ๆ ของคนเก่าดั้งเดิมที่ปลูกฝังไว้� จนชาวบ้านที่นี่เรียกชื่อตำบลจนติดปากว่า “ หนองปากโลง”

แต่ตัวจริงแท้แน่ใจว่าของประวัติเก่าดั้งเดิม พูดกันมาเรื่อย ๆ คงผันมาจากคำดั้งเดิมว่า “หนองพักโรง” ที่เรียกว่า “หนองพักโรง” นี้ ก็มีเรื่องเล่ากันว่า� พอปลูกบ้าน� ก็มักจะขุดเป็นบ่อ ขุดเป็นหนอง� เป็นแอ่ง เพื่อเก็บน้ำไว้ใช้อุปโภคบริโภค� ที่นี้คนแต่ดั้งเดิมเขาเรียกว่า “หนองน้ำสำหรับไว้กิน, ไว้ใช้,� ถึงตั้งชื่อตำบลไว้ว่า “หนองพักโรง” จึงได้ผันคำพ้องเสียงมาเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบันนี้เป็นชื่อ “หนองปากโลง”

�� “หนองพักโรง” เปลี่ยนเป็น “หนองปากโลง”� เมื่อรัชกาลที่ 5 โดยเริ่มมี กำนัน และกำนัน ในสมัยนั้น ยังไม่รู้จักหนังสือจึงไม่ทราบว่า� ทางกระทรวงหรือว่าทางราชการ� เขาเขียนว่าหนองปากโลงหรือหนองพักโรง� ซึ่งมันผิด� ตั้งแต่ครั้งแรกที่ตั้งชื่อตำบลแล้ว� แล้วก็ใช้ “หนองปากโลง “ เรื่อยมาไม่มีใครคิดแก้ไข

�� ในสมัยก่อนนั้น� ยังไม่มีคลองชลประทาน� ไม่ม่น้ำประปา� ไม่ม่น้ำบ่อบาดาล� ไม่มีไฟฟ้า

ไม่ไม่รถตัก� ไม่มีรถขุด� ไม่ว่าจะทำอะไร� ก็อาศัยแรงคนเป็นส่วนใหญ่

�

-2-

�

�� ส่วนตำบลหนองปากโลง� ก็ยังโชคดีที่มีหนองน้ำไว้กิน� ไว้ใช้ และปลูกพืชมาแต่ดั้งเดิม� สมัยก่อนโน้น เวลามีกองทัพผ่านมาก จะแวะจัดเสบียงอาหารที่หนองพักโรง� เนื่องจากสมัยก่อนนั้นยังไม่มีถนน� ไม่มีรถเหมือนสมัยนี้� ส่วนใหญ่กองทัพก็จะเดินทางด้วย ม้า� ช้าง� เกวียน� หรือเดินเท้า� คนเดินทางก็จะพึ่งหนองน้ำใช้ดื่ม� ใช้กิน� เวลาเดินทาง� และมีโรงพักใกล้หนองน้ำ โรงที่พักก็จะเป็นเสาไม้ �มุงหลังคาด้วยแฝก� ในสมัยนั้น� บ้านเรายังไม่ม่กระเบื้อง� โรงที่พักก็จะเป็นเสาไม้� มุงหลังคาด้วยแฝก� ในสมัยนั้น� บ้านเรายังไมีมีกระเบื้อง� ไม่มีสังกะสี เหมือนสมัยปัจจุบันนี้� บ้านไหนฐานะดีก็มุงหลังคาบ้านด้วยจาก� ส่วนใหญ่จะมุงหลังคาบ้านด้วยแฝกเกือบทั้งหมด� แฝกก็คือหญ้าคา� ซึ่งนำมาสานเป็นตับนั้นเอง� ใช้มุงหลังคาจะมีคนไทยกลุ่มหนึ่งทำขาย� อยู่แถว ๆ ตำบลเรานี้เอง

�� ส่วนตำบลทัพหลวง� ก็น่าจะเป็นกองทัพหลวงมาตั้งนั่นเอง� ส่วนบ้านทัพยายท้าวก็น่าจะเป็นกองทัพยายท้าวมาตั้งเช่นกัน� ส่วนตำบลหนองพักโรงก็จะเป็นที่จัดเสบียงอาหาร� เมื่อเวลามีกองทัพผ่านมา� ปัจจุบันก็คงเหลือล่องลอยเล็กน้อยเท่านั้น� เพราะว่าธรรมชาติและหนองน้ำที่เคยมีอยู่� ก็ถูกมนุษย์ หรือคนรุ่นหลังได้พัฒนาเป็นที่ทำมาหากินเจริญรุ่งเรืองเกือบทั้งตำบลแล้ว� ทุกอย่างได้เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาจนแทบไม่เหลือร่องรอยไว้เลย

�� ในรัชกาลที่ 5 ก็เริ่มมีคนจีนมาอยู่อาศัยในตำบลหนองปากโลงนี้� คนจีนมักจะปลูกบ้าน (โรง)� ไว้กับพื้น� หน้าโรงหรือหน้าบ้าน� ก็จะขุดเป็นบ่อ เป็นแอ่งน้ำ� เป็นหนองน้ำไว้กิน� ไว้ใช้� ส่วนโรงบ้านนั้นก็จะมุงด้วยแฝก� คือ หญ้าคา ที่ชาวบ้านทำเป็นตับคล้ายตับจากนั้นเอง �พอปลูกเสร็จ� คนสมัยนั้นไม่เรียกว่า “บ้าน” แต่เรียกว่า� “โรง” (โลง) สำหรับคนบ้านเราในสมัยนั้นส่วนใหญ่� จะไม่ได้เรียนหนังสือ� จึงไม่ทราบว่า อักษร “ล”� กับอักษร “ร” มีความหมายต่างกัน� โรงเรียนสมัยนั้นก็ยังไม่มี

�� ชายไทยสมัยก่อน� คนบ้านนอกจะกินหมากแทบทุกคน ทำให้ออกเสียงไม่ชัด จาก “พักโรง” ก็เป็น “ปากโรง” (ปากโลง) คนเขียนก็เขียนกันมา คนฟังหรือคนบอกต่อ ก็ไม่รู้จักหนังสือ� ก็เลยผิดตั้งแต่วันแรกที่ตั้งชื่อตำบลนั้นเอง� ตั้งแต่รัชกาลที่ 5 แล้วคนรุ่นหลังก็เรียกตามชื่อที่ทางราชการเขียนไว้� ไม่มีใครคิดเปลี่ยนแปลง� จนกระทั่งทุกวันนี้� ก็ยังใช้ “หนองปากโลง”

�

โดย โผน เกิดสว่าง (kadsawang@hotmail.com) [ 20 ธ.ค. 2553 08:43:54 , 125.27.216.39 ]

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับกระทู้นี้

ชื่อ-นามสกุล*

อีเมล์*

กรุณาใช้เมล์ของ hotmail,yahoo,thaimail,gmail เท่านั้น

รูปภาพ

(ขนาดไม่เกิน 50 KB,นามสกุล jpg และ gifเท่านั้น)

ความคิดเห็น*

หน้าหลัก

นโยบายและแผนงาน

นโยบาย

ยุทธศาสตร์การพัฒนา

วิสัยทัศน์

แผนอัตรากำลัง

โครงงานและแผนงาน

รายได้และงบประมาณ

แผนพัฒนาท้องถิ่น

รายงานการประชุม

ผลการดำเนินงาน

ลดขั้นตอนการปฏิบัติงาน

หน่วยงานและอำนาจหน้าที่

คณะผู้บริหาร

กองคลัง

กองช่าง

กองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม

อํานาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตําบล (อบต.)

รายงานทางการเงิน

สถิติกองคลัง

งบทรัพย์สิน

งบรายรับ-รายจ่าย

งบทดลอง

งบเจ้าหนี้-ลูกหนี้

งบแสดงฐานะทางการเงิน

รายงานทางการเงิน

การป้องกันการทุจริต

สถานที่ท่องเที่ยว/OTOP

สถานที่สำคัญ

สินค้า OTOP

ข่าวสาร

ข่าวประชาสัมพันธ์

ข่าวประกวดราคา

ข่าวพัสดุ

ข่าวกิจกรรม

ข่าวภาษี

ข่าวย้อนหลัง

E-service

คำร้องทั่วไป

แบบคำร้องเรียน/ร้องทุกข์ การทุจริตและประพฤติมิชอบ

ช่องทางการรับฟังความคิดเห็นของประชาชน

ช่องทางการตอบแบบวัดการรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายนอก (EIT)

ติดต่อ อบต.